43. Practice is the way to experience divine bliss

Teachings to treasure, teachings that transform. 

Thirumoolar Thavamozhi

Motivation

43. Practice is the way to experience divine bliss

Our Saint Thirumoolar sings nicely in this poem on why merely reading books will not give us the divine experience. It is not possible to gain experience by reading what is written in the books, he says. The divine experience is bestowed on one by a teacher, who is also an embodiment of divine. 

காட்டும் குறியும் கடந்தவர் காரணம்

காட்டும் – an example குறி – indicator; கடந்தவர் – God is beyond the example and indicator. காரணம் – God is the source of all creations. 

Our Saint says that we cannot give an example to explain God. Nor can one give a single indicator to identify God. God is beyond both these.

ஏட்டின் புறத்தில் எழுதிவைத்து என்பயன்?

ஏட்டின் புறத்தில் – pouring time on books; என்பயன் – what use will it be?

Our Saint Thirumoolar says that written texts that explain about God and the methods to experience God are not of much use. 

கூட்டும் குருநந்தி கூட்டிடின் அல்லது

கூட்டும் குருநந்தி – God who bestows his grace; கூட்டிடின் அல்லது - unless God shower his blessings and comes in the form of a teacher.

Our Saint reiterates that unless God benevolently showers His blessings and bestows divine experience by coming in the form of a teacher, any amount information from reading books will be of no use.

ஆட்டின் கழுத்தில் அதர்கிடந் தற்றே!

ஆட்டின் கழுத்தில் – in the neck of a Goat; அதர் – the wattles (skin appendages) that hangs in the neck of a goat; கிடந் தற்றே  - while the appearance of a wattle looks like the udder, it has no value at all; அற்றே – just like that.

Our Saint Thirumoolar beautifully use the analogy of the wattle of a goat to point that bookish knowledgehas no value; it cannot secrete the milk of wisdom. Only a teacher can bestow divine knowledge. 

 

காட்டும் குறியும் கடந்தவர் காரணம்

ஏட்டின் புறத்தில் எழுதிவைத்து என்பயன்?

கூட்டும் குருநந்தி கூட்டிடின் அல்லது

ஆட்டின் கழுத்தில் அதர்கிடந் தற்றே!

In this next poem, our Saint Thirumoolar explains how personal is the experience of the divine to a person, using another example. We can experience the divine only with the human body, by turning our focus inward and diving deep in meditation. Our Saint Thirumoolar who had experienced this bliss explains what that experience is comparable to!

முகத்திற் கண்கொண்டு காண்கின்ற மூடர்காள்

அகத்திற் கண்கொண்டு காண்பதே ஆனந்தம்

முகத்திற் கண்கொண்டு – with the eyes what we see is only the outside world; காண்கின்ற மூடர்காள் - our saint says those who are satisfied with the external world are ignorant. அகத்திற் கண்கொண்டு – seeking the divine within with the inner eyes; காண்பதே ஆனந்தம் – that experience is what he calls as bliss. 

Our Saint Thirumoolar says that this experience is something one should make effort to experience on his own. 

மகட்குத் தாய்தன் மணாளனோடு ஆடிய

சுகத்தைச் சொல்லென்றால் சொல்லுமாறு எங்ஙனே.  

He exclaims would a woman not shy away from explaining to her young adult daughter, about her private experience with her husband! Our Saint concludes by saying “Do your individual sadhana and experience on your own the divine bliss!”

முகத்திற் கண்கொண்டு காண்கின்ற மூடர்காள்

அகத்திற் கண்கொண்டு காண்பதே ஆனந்தம்

மகட்குத் தாய்தன் மணாளனோடு ஆடிய

சுகத்தைச் சொல்லென்றால் சொல்லுமாறு எங்ஙனே.  9 

To read other translated pages in these posts, see: Thirumoolar